به گزارش تابناک مرکزی به نقل از فرهنگ نیوز؛ دولت تدبیر و امید در حالی وارد چهارمین سال فعالیت خویش شده است که از هم اکنون بر میزان فعالیت های انتخاباتی و سیاسی خود جهت ارائه کارنامه ای درخشان از عملکرد خویش برآمده و در پی اقناع افکار عمومی گام بر می دارد.
با
این حال و با وجود تاکید مکرر مسئولان دولتی مبنی بر رفع تحریم های ظالمانه و گردش
چرخ های اقتصادی ناشی از وضع برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، جامعه اقتصادی ایران
در رکودی بی سابقه دست و پا میزد.
مرکز
آمار ایران رشد اقتصادی کل سال ۹۴
را با احتساب نفت یک‌درصد و بدون آن را ۰.۹درصد محاسبه و اعلام کرده است
این در حالی است که مرکز پژوهش‌های مجلس به دلیل آن که آمارهای بانک مرکزی و مرکز آمار
درباره رشد اقتصادی در کمترین حد تفصیل و جزئیات ممکن، بدون ارائه پایه های آماری و
حتی بدون ارائه مقادیر مطلق و رشد سال قبل ارائه شده است، به طور مجزا به استخراج و
برآورد رشد اقتصادی کشور در سال جاری پرداخته است و بر این اساس رشد اقتصادی در سال
94 را منفی 2 درصد اعلام نموده است.
از
رکود بی سابقه حاکم بر اقتصاد ایران می توان به عنوان بزرگ ترین دستاورد دولت حجت الاسلام
روحانی نام برد. رکود اقتصادی به شرایطی گفته می شود که در ان رشد تولید داخلی سیر
نزولی دارد، نرخ بیکاری بالا است و صنایع تولیدی با ظرفیت مازاد مواجه هستند؛ به زبان
کلی تر رکود اقتصادی به شرایطی اطلاق میشود که در آن فعالیت‌ها در کل اقتصاد به طور
قابل توجهی پایین آیند و حداقل چند ماه به طول انجامد.
نمود
چنین رکودی را با توجه به تعریف یاد شده می توان در تعطیلی یکی پس از دیگری کارخانه
ها و یا تعدیل گسترده نیروهای کارگری جستجو نمود. در جدیدترین رخداد صورت پذیرفته شرکت
صنایع فروآلیاژ شهرستان ازنا به عنوان بزرگترین قطب صنعتی شرق لرستان در آستانه تعدیل
75 درصد از نیروهای خود معادل 500 کارگر قرار گرفته است. واقعه ای دردناک که در سکوت
خبری در شرف تحقق قرار گرفته است.
دولت
مردان تدبیر و امید در حالی با شعار چرخش توامان سانترفیوژها و چرخ زندگی مردم به روی
کار آمده اند، که در طول سه سال گذشته و با وضع آن چه برجام نامیده اند، نه تنها موفقیت
چندانی را در سطح داخلی ایجاد ننموده اند، بلکه هم زمان زمینه توقف چرخ های زندگی مردم
و سانترفیوژها را فراهم نموده اند. به طوری که بر اساس آمار غیر رسمی تا آخر سال گذشته
۶۰ درصد
کارخانجات تولیدی کشور به صورت تعطیل یا نیمه تعطیل درآمده‌اند.
بنا
بر داده های آماری در دولت روحانی بیش از 15 هزار واحد تولیدی و صنعتی به طور کامل
تعطیل شده‌اند و مابقی با کمتر از 50 درصد ظرفیت فعال‌اند. بطور نمونه چندی پیش و به
دنبال تشدید مشکلات تولید در اولین کارخانه تولید لوزام خانگی کشور، ارج رسماً تعطیل
و ماشین آلات کهنه این کارخانه هم به فروش گذاشته شد.
لازم
به ذکر است که کارخانه ارج در سال 1316 در یک کارگاه کوچک واقع در خیابان سی متری تهران
به اتفاق 8 کارگر ساده فعالیت خود را آغاز کرده بود. کارخانه شرکت سهامی عام ایرانیت
که عمری ۶۰ ساله
در تولید مصالح ساختمانی در کشور دارد از دیگر کارخانه هایی است که به دلیل بدهی مالی
و سوء مدیریت رسماً تعطیل شد.
وضعیت
فاجعه بار صنایع فولادی، تعطیلی کارخانه قند ورامین، گل سفید البرز، تبرک مشهد، آوران
سازه شماری از شرکت هایی هستند که به طور کامل به محاق رفته اند.
اتفاقات
اخیر و برخوردها با کارگران معترض به حقوق های معوقه فرصت مناسبی را برای جریانات ضد
انقلاب و کاربران معاند شبکه های اجتماعی جهت تلاش برای ساماندهی جنبش های اعتراضی
کارگری فراهم آورده است.
رکود
حاکم بر اقتصاد داخلی، تعطیلی برخی کارخانه های بزرگ، عدم پرداخت حقوق معوقه کارگران
و کارمندان در برخی دستگاه ها، شلاق خوردن کارگران معدن طلای آق دره در استان آذربایجان
غربی، صدور حکم تعلیقی شلاق برای کارگران معدن زغال سنگ بافق کرمان، دستگیری ۲۴ تن از
کارگران معترض شهرداری اهواز و اتفاقات از این دست که در یکی دو ماه اخیر به وقوع پیوسته،
علاوه بر تامین خوراک لازم برای معاندین جهت تخریب هرچه بیشتر جمهوری اسلامی و دستگاه
قضاء، ظاهرا سودای راه اندازی جنبش های اعتراضی کارگری را نیز برای دشمنان این مملکت
به وجود آورده است.
انتهای
پیام/