آلن ایر، سخنگوی وزارت
امور خارجه آمریکا بعد از جابر انصاری پدیده چند سال اخیر ایرانیان بوده،
این فرد با اظهار نظرهای عجیبش درباره ایران گاه و بی گاه در صدر اخبار
قرار می گیرد. به بخشی از اظهار نظرهای تاریخی آلن ایر از دیروز تا امروز
توجه کنید.
-در طول مذاکرات وقتی تعدادی از خبرنگاران ایرانی حاضر در چادر به آلن ایر
نان بربری تعارف کردند. او بعد از خوردن نان گفت: نه که من طرفدار
تراکتورم! بربری دوست دارم.
اینکه خبرنگاران ایرانی در وین نان بربری از کجا پیدا کرده بودند خودش
موضوعیاست که جای بحث بسیار دارد، ولی نکته مهمتر جواب آلن ایر است،
اینطور که بهنظر میآید این فرد استخدام شده تا بیست چهاری ایران و فرهنگ
بومی ما را بررسی کند، مثلا بعید نیست که چند وقت دیگر در جواب سوال
«رابطه آمریکا با ایران را چطور ارزیابی می کنید؟» بگوید «نوکرم بلامیسر،
ایران عیشق ماست.» و در ادامه وقتی خبرنگار ایرانی میپرسد: «یعنی رابطه
ایران با آمریکا بهتر میشود؟»، او میگوید: «عَهه بگو! دِ گوته منم، عَهه
بگو...»
-این شیرین سخن، شیطون بلا در جای دیگری نیز اظهار نظر جالبی داشته؛
بعد از ملاقات کری و ظریف به خبرنگاران گفته درست است که این موضوع در
راستای شروع روابط بسیار مثبت است، ولی نکته اینجاست که با یک گل بهار
نمیشود. و یا در جای دیگری درباره از بین بردن بدگمانیها گفته این موضوع
که خم رنگرزی نیست!
همانطور که ملاحظه کردید آلن عزیز در جاهای مختلف سعی دارد که با روشهای
کاملا ایرانی به سوالات پاسخ دهد، مثلا بعید نیست در جواب این سوال که «چرا
تا این میزان از ضربالمثلهای ایرانی استفاده میکنید؟» بگوید که «زحق
توفیق خدمت خواستم دل گفت پنهانی چه توفیقی ازین بهتر که خلقی را بخندانی!»
-آلن ناقلا در آخرین اظهار نظرش گفته که؛
خوب، امروز که تیترها را ورق میزدم مقاله ذیل را دیدم سوالم این است:
واقعا تعداد خانههای خالی در تهران زیاد است؟ ساخت خانه خیلی گران تمام
میشود، پس چرا صاحب آن را اجاره ندهد یا نفروشد؟
آلن شیطون پا را از ضرب المثل و نان بربری هم فراتر گذاشته و درباره
خانههای خالی در تهران اظهار نظر کرده! برای او نیز سوال شده که چرا در
شهری مانند تهران تا این میزان خانه خالی وجود دارد! ولی همین اظهار نظرش
نشان میدهد که این فرد مطالعه دقیقی درباره پدیده خانه خالی نکرده و
اطلاعاتش از فرهنگ ایرانیها کامل نیست!
خلاصه اینکه فرهنگ ایرانی پر است از پیچ و خمهایی که هر کسی توان درکش را ندارد.
منبع: روزنامه قانون