فرض كنيد كارگر كسى هستيد و كارفرما در پايان ماه به جاى پرداخت كامل دستمزد و دسترنج شما پلكانى از دستمزد شما براى خودش برمیدارد و به حساب خودش واريز میكند؛
اگر شما او را در جمع نفرين كنيد، به اين مضمون
كه "الهى سرطان بگيرى و اين دستبرد از مال کارگر خرج درمان سرطانت بشود"، کارفرمای بیوجدان میتواند به اتهام نفرین از شما شکایت کند؟
پاسخ:
در جاییکه که دامنه جرمانگاری از چانه تا عانه گسترده شده و به هر فعلی یک عنوان اتهامی چسباندنی است، نفرین گاهی میتواند جرم تلقی شود و شرط آن احراز کلماتی است که وهن ، تحقیر ، توهین و تخفیف از آن عرفاً استنباط بشود.
البته این اگر به شکل پیامک باشد جرم مزاحمت را میشود به آن وصله کرد؛
در عین حال اگرچه نفرین رایج بالذات جرم انگاری ندارد اما کلمات استفاده شده در نفرین اگر جنبه فحاشی و کاربرد کلمات رکیک داشته باشد میتواند وارد حوزه فعل جرم موضوع ماده ۶۰۸ و ۶۰۹ ق.م.ا بشود.
در غالب موارد نفرین ساده جرم نیست و مجازات نمیشود
در نفرین فعل حقیقی تهدید هم غالباً احراز نمیشود زیرا صراحت، ظهور کلمات و امکان و معین بودن مخاطب و قصد معلوم از ارکان و شروط الزامی جرم انگاری در اتهام توهین و تهدید است.
لذا به راحتی میشود یک نامرد مال مردم خور را نفرین کرد و درخواست تبدیل مال حرام به سرطان را از صاحب اصلی ذات حقیقت به دعا و نفرین سحرگاهی هر روزه کرد ولو مؤثر نباشد.
نفریننامه راه حلی ساده برای کسانی است که دست، زبان و پاهای بسته دارند اما چشمشان هنوز باز است تا نترکند...
تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَب وَتَبَّ ؛ بريده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد
نوعی نفرین شرعی است و از آنجا که لفظ جلاله اساساً نباید محتوای جرمی داشته باشد نشان میدهد نفرین قطع شدن دست ذاتاً نباید مجازات بشود...
لذا میشود کسی را که به حرام دسترنج شما را مثله میکند به قطع شدن دستانش از سوی پرودگار منتقم قاسم احاله کرد...
تفسیر ماده ۶۰۸ قانون مجازات:
موضوع استفسار:
ماده واحده ـ آيا منظور از عبارت (اهانت ، توهين و يا هتک حرمت) مندرج مقررات جزائی از جمله مواد (513)،(514)،(608)،(609) قانون مجازات اسلامی و بندهای (7) و (8) ماده (6) و مواد (26) و (27) قانون مطبوعات عبارت است از بكار بردن الفاظی كه دلالت صريح برفحاشی و سب و لعن دارد يا خير؟ و در صورت عدم صراحت مطلب و انكار متهم بر قصد اهانت و هتک حرمت آيا موضوع از مصاديق مواد مورد ذكر ميباشد يا خير؟
نظر مجلس :
از نظر مقررات كيفری اهانت و توهين و … عبارت است از بكاربردن الفاظی كه صريح يا ظاهر باشد و يا ارتكاب اعمال و انجام حركاتی كه با لحاظ عرفيات جامعه و با درنظر گرفتن شرايط زمانی و مكانی و موقعيت اشخاص موجب تخفيف و تحقير آنان شود و با عدم ظهور الفاظ توهين تلقی نمیگردد.
قانون فوق مشتمل برماده واحده در جلسه علنی روز يكشنبه مورخ چهارم دی ماه يكهزار و سيصد و هفتاد و نه مجلس شورای اسلامی تصويب و در تاريخ 10/10/1379 به تاييد شورای نگهبان رسيده است.
رئيس مجلس شورای اسلامی ـ مهدی كروبی
انتهای پیام/*