« ماه فیروزان » روستایی در ۸۰۰ متری شهر شیراز با جمعیتی بیش از شش هزار نفر که نه به نقره گونی ماه می ماند و نه به سبزی و جذابیت فیروزه شباهتی دارد، با انبوهی از مشکلات ریز و درشت و کوچه پس کوچه هایی غرق در گل و لای و جمعیتی مهاجر که بزهکاری و آسیب های اجتماعی را دو چندان کرده اند دست و پنجه نرم می کند.