تابناک رضوی: قرنطینهنشینی روز ۱۲ فروردین به تماشای مارموز گذشت که ظریف و زیرپوستی زیرآب جمهوری اسلامی را میزند!
این اثر کمال تبریزی که حتی نامش یادآور مارمولک است رویکردی نقادانه و جسورانه دارد اما اگر مارمولک دارای یک چهره مثبت در درون خودش بود بیانیه سیاسی صادر نمیکرد و در سکانسی موثر و کوتاه -در درمانگاه- شخصیت یک روحانی آرمانی را تقدیم مخاطب میکرد
اما مارموز با وجود ظاهر به اصطلاح ملی و نمایش عریان غربی که سرابی بیش نیست، مستقیمگو و فاقد چهره مثبت مدافع برای آرمانهاست.
کمال تبریزی در این فیلم در قالبی طنز و مضحک حکایت جوانی به نام قدرت صمدی را نشان میدهد که افراطی و دوآتشه است و در آرزوی کسب کرسی مجلس، هر روز رنگ عوض میکند و میسوزد!
نمای آغازین این اثر با نطق بازیگر نقش اول فیلم، حامد بهداد آغاز میشود که در لوکیشن مکانی شبیه به تریبون صحن مجلس بهارستان ایستاده و از درد بیآبی مردم مینالد و همین فرد در پلان آخر و در نمایی مشابه در همان مکان میگوید:مسئله امروز ما آب نیست؛ بحران و کمبود عقل است! و این سر و ته درست اگرچه درشت و شعاریست اما بشدت تجلی تاثیرگذاری دارد که ای کاش این اثر ولو در حد یک فیلم کوتاه با بسط همین حُسن مطلع و مقطع که شاهبیت غزل کمال است، ساخته و پرداخته میشد درحالیکه در خلال فیلم و همزمان با تقبیح تقدیس ریا و شعارزدگی، پنبه تحزب و حزبگرایی(به عنوان یکی از مظاهر خردورزی سیاسی)نیز زده میشود و از آن بدتر اینکه چهرههای سرآمد در احزاب آبی و قرمز در این فیلم همگی ناقصالخلقه و فاقد شخصیت انقلابی و متناسب با آرمانها هستند و درواقع فیلم از فقدان قهرمان قوم و الگوی قوی رنج میبرد.
مارموز واقعگرایانه با عینکی سیاه است و کاراکترهای اصلی فیلم همگی(به جز بهداد) در حد تیپ مانده و ما بهازای مشابه بیرونی دارند اما مردم هیچ حزب و نمایندهای برای حرفهایشان نیافته و حدیث نفس فیلمساز با عوام نشان دادن مردم به عنوان توده، رخ مینماید؛ مردمی که در دست احزاب و افرادی احساسی و مذبذب، اسیر و مثل موم منفعل هستند.
ایدئولوژی و وجهه فرهنگی و عقلانی جمهوری اسلامی هم که رهبرش سالهاست منادی کرسیهای نظریهپردازی و آزاداندیشی است با نمای اغتشاش و برهم زدن کلاس درس در دانشگاه و تراشیدن گیس یک موبلند رپ و رنگ کردن پرچم آمریکا در کف خیابان و گشت ارشاد نمایش داده میشود و جاذبه اصلی ایران و بهاصطلاح مام میهن برای بازگردان بازیگر جوان احساسی صرفا عشق یک دختر بامرام است ولاغیر!
بازی درخشان حامد بهداد و تا حدی ویشکا آسایش ، موسیقی متناسب همراه با میزانسن و طراحی صحنه و گریم قابل قبول از ویژگیهای این فیلم است که کمدی آن ببشتر از طنز موقعیت دارای شوخیهای کلامی و بیپروای سیاسی است.
مجتبی محمودی مهماندوست