به گزارش خبرنگار تابناک در کرمانشاه، یکم شهریورماه، در تقویم ایران، تنها یک روز یادبود نیست. این تاریخ گره خورده به نام بوعلی سینا، دانشمندی که قرنها پیش با قلم و اندیشهاش مرزهای علم پزشکی را گسترش داد و معیارهایی ماندگار از اخلاق حرفهای بر جای گذاشت. روز پزشک فرصتی است برای برجستهکردن نقشی که در هیاهوی روزمره، گاه در سکوت پشت درهای بسته مطبها و اتاقهای عمل به چشم نمیآید.
پزشکان، در استان کرمانشاه و سراسر کشور، سفیران صبر و امیدند؛ افرادی که هر روز با واقعیتی چندلایه روبهرو میشوند: علم و تجربه را در یکسو، و فشارهای روحی، اجتماعی و حتی جسمی را در سوی دیگر قرار میدهند و میان این دو، توازن پرمشقتی ایجاد میکنند. برای یک پزشک، روز معمولی میتواند از یک عمل جراحی پیچیده شروع شود و با ویزیت ساده یک کودک در روستا پایان یابد.
روایت جبههای بیصدا
در ذهن بسیاری، جبهه محل استقرار سربازان است، اما برای پزشکان، این جبهه میتواند یک اورژانس شلوغ، اتاق ICU یا حتی یک آمبولانس در جادههای پرخطر استان باشد. بار مسئولیت آنها نه با ساعت کاری سنجیده میشود و نه با مرخصی پایان میگیرد؛ این مسئولیت با قلب و وجدان پیمان بسته است.
چهره انسانی شغلی فنی
شاید پزشکی در نگاه اول حرفهای کاملاً علمی به نظر برسد، اما تجربه نشان میدهد که ستون اصلی آن بر روابط انسانی استوار است؛ بر توانایی شنیدن نگرانیها، آرامکردن اضطرابها و ماندن کنار بیمار حتی وقتی همه امیدها رو به خاموشی میروند. این خصیصه، در مناطق مرزی و محروم کرمانشاه، جایی که فاصله تا امکانات درمانی گاه چندین ساعت است، جلوهای عمیقتر پیدا میکند.
درسهایی از یک روز نمادین
روز پزشک، بیش از هر چیز یادآوری میکند که موفقیت نظام سلامت کشور، به دانش و تجهیزات وابسته است، اما پیش از آن، به انسانهایی وابسته است که برای این هدف زندگیشان را وقف کردهاند. هر نسخهای که نوشته میشود، هر ضربان قلبی که برمیگردد و هر کودکی که دوباره لبخند میزند، نتیجه زنجیرهای از تلاش، مهارت و فداکاری است.
انتهای پیام/