نماز خوان شدن هر فرزندی آرزوی پدر و مادران است که در دین این اسلام راهکار و توصیه های مناسبی نسبت به این امر شده است که در ادامه از آن ها مطلع خواهید شد.
کد خبر: ۸۹۷۲۹۵
تاریخ انتشار: ۱۹ شهريور ۱۳۹۹ - ۱۱:۵۸ 09 September 2020

راه نماز خوان کردن فرزند و رفتار با جوان بی نماز

دعوت به نماز خوان شدن فرزندان گاه تبدیل به مشکل برای پدر و مادرها می شود چرا که ممکن است از روش درستی برای دعوت به خواندن نماز استفاده نمی کنند. در اسلام و قرآن کریم روشهای مختلفی برای حل این مشکل بیان شده است که می توان با استفاده ا آنها راه درست برای خواندن نماز توسط فرزندان یافت. البته می توان گفت که فرزندی که در خانواده ای لبریز از یاد و محبت خدا متولد می شود بی نیاز از آموزش ویژه برای خواندن نماز است چرا که از اهمان ابتدای تولد در گوش او اذان و اقامه خوانده شده و دعوت به نماز و عمل صالح می گردد.

آیه 57 سوره کهف «وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُکِّرَ بِآیَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْهَا؛ کیست ‏ستمکارتر از آن کس که به آیات پروردگارش پند داده شده و از آن روی برتافته».

در عین حال اگر توبه کنند، خدا می پذیرد. «وَرَبُّکَ الْغَفُورُ ذُو الرَّحْمَةِ»، خدای تو هم آمرزنده است هم مهربان. اما باید توبه واقعی انجام شود؛ اگر حق الله و حق الناس بر ذمه اش بود و ادا کرد، آن توبه می شود. مال و آبروی مردم و ضایع کردن حق همسر و اولاد و ... همه حق الناس است. چون خداوند مهربان است مهلت می دهد. خداوند می فرماید از گنه گاران راضی نیستم ولی در عذاب تعجیل نمی کنم. تاریخ نشان می دهد که اقوام مختلف تا یک زمان معینی مهلت داده شدند.

بدبخت آدمی که خودش را جهنمی کند. ظلم به نفس اول است، چون به حرف خدا گوش نداده و محکوم به عذاب شده است، به دنبالش به مردم هم ستم می کند. ظلم به نفس مقدم بر ظلم به غیر است. کسی که به خدا احترام نگذاشته به خودش ستم می کند. کسی که ظالم به خود باشد حتماً نسبت به مردم هم ظالم خواهد بود.***

نحوه رفتار پدر و مادر در قبال فرزند بی نماز

فرزند همه چیز را ابتدا در خانه و از والدین خود می آموزد مانند لبخندها و زمزمه ها و نوازش های مادر که درس خوش بینی و اعتماد و اظهار محبت را به کودک می آموزد، همچنین تندی ها و عصبانیت ها و بدرفتاری ها به او درس عصبانیت و بدرفتاری یاد می دهد. بنابراین پدر و مادر الگوی رفتاری فرزند خود هستند و توجه و اهتمام آنها به نماز تاثیر زیادی روی فرزند دارد.

والدین موظف نیستند تا برای تربیت فرزند ابعاد نیازهای جسمانی و روحانی، فردی و اجتماعی، دنیوی و اخروی، حال و آینده او را در نظر داشته باشندو بر طبق آنها برنامه ریزی کنند. آنچه کودک در دوران ابتدایی زندگی خود می بیند و یاد می گیرد به صورت عادت در می آید. رفتارهایی همچون آداب سخن گفتن، غذا خوردن، رعایت بهداشت، آداب معاشرت، مسئولیت پذیری، خودداری از رفتار زشت و انجام رفتارهای نیک، شناخت وظایف دینی و عمل به آنها مثل خواندن نماز و گرفتن روزه و دیگر وظایف حضور در مساجد و مجالس دینی؛ همه در دوران کودکی و در فرصت های مناسب پایه گذاری و تمرین می شود. در چنین شرایطی اگر کودک با چنین تربیتی بزرگ شود انجام آنها در بزرگسالی برای او آسان خواهد بود اما اگر آنها به صورت عادت در نیامده باشد در بزرگی تحقق آن تضمین چندانی ندارد چون در کودکی عادت نکرده و عادت کردن در بزرگی دشوارتر خواهد بود.

راهکارهای تربیتی جهت نماز خوان شدن فرزندان:

قبل از هر اقدامی باید از خود شروع کنید. شما باید الگوی مناسبی برای فرزند خود باشید. اگر شما نماز خود را با علاقه و در اول وقت نخوانید نباید انتظاری از علاقه مند شدن فرزندتان به نماز داشته باشید.

فرزند خود را بعد از اتمام نماز، اگر بیش از دو سال دارد با محبت بیشتری در آغوش گرفته و رفتار توام با مهربانی با او داشته باشید تا ببیند که نماز موجب مهربان تر شدن شما می شود و با این روش به نماز علاقه مند می گردد.

هرگز نسبت به رفتارهای دینی و واجب فرزندتان، برخورد خشن و سرزنش آمیز نداشته باشید و برای شخصیت او احترام قائل شوید.

در معاشرت با خانواده های دیگر دقت کنید و سعی کنید تا با خانواده های مذهبی و دوستان مومن رفت و آمد داشته باشید.

فرزند خود را از کودکی با جلسات قرآنی و مسجد آشنا کنید و او را برای فتن به این مکانها با جایزه تشویق کنید.

دعوت به نماز خواندن فرزندتان را به سن بلوغ موکول نکنید بلکه از سالهای قبل باید او را با نماز آشنا کرده و خواندن نماز را به او آموزش دهید.

تا زمانی که فرزند شما به سن تکلیف نرسیده است او را به خواندن نماز در هر وعده نکنید بلکه قبل از اذان با او کمی بازی کرده و هنگام اذان به او بگوئید که من می خواهم نماز بخوانم تو چطور؟ نماز خواندن را پیشنهاد بدهید نه اینکه با دستور او را وادار کنید.

از کودکی هر وقت نماز می خواند به او محبت بیشتری کنید و نماز خواندنش را برای دیگران و در جمع خانواده و فامیل تعریف کنید و تشویق و تحسینش کنید.

تا زمانی که به سن خاصی نرسیده و نماز برایش واجب نشده او را همیشه مجبور به نماز خواندن نکنید. مثلا می توان قبل از اذان با کودک کمی بازی کرد بعد موقع اذان که شد بگویید دخترم اذان می دهند من می خواهم نماز بخوانم تو چه؟ دستور ندهیم پیشنهاد بدهیم.

در حضور دیگران او نماز خواندن را به او یادآوری نکنید بلکه باید پنهانی و با لحنی مهربان خواند نماز را به او گوشزد کنید.

برخی از فرزندان برای جلب توجه در حضور شما نماز می خوانند، پس باید توجه کافی به آنها نشان دهید و آنها را تشویق کنید.

فرزند شما با نزدیک شدن به دوران بلوغ و نوجوانی دچار سردرگمی می شود و به دنبال یافتن راه درست و هویت خویش است. به او راه درست را نشان دهید و صبر کید تا خود او راهش را انتخاب کند. نصیحت زیاد موجب کلافگی و سردرگمی فرزندتان می شود.

هنگامی که فرزندتان به سن نوجوانی رسید برای او دلیل بیاورید که چرا نماز می خوانیم، اما زیاد بر روی این موضوع تاکید نکنید زیرا نباید انتظار تاثیر فوری داشته باشید چرا که نوجوانی دوران خامی است و تا صحبت های شما را درک کند به زمان نیاز دارد.

از روشهای غیر مستقیم مانند تهیه سی دی و کتاب های مذهبی استفاده کنید و آنها را در نزدیکی او قرار دهید تا خودش ببیند و به استفاده از آنها ترغیب شود.

وقتی فرزندتان به سن تکلیف رسید برای او جشن عبادت تدارک ببینید.

نسبت به خواندن نماز یا نخواندن آن نباید حساسیت زیاد نشان دهید زیرا حساسیت زیاد از تفکر او جلوگیری کرده و فایده نماز را متوجه نمی شود.اجازه دهید خودش مسئولیت پذیر باشد.

اگر در زمینه خواندن نماز و انجام سائل دینی میان شما و فرزندتان اختلاف و بحث به وجود آمدتا مدتی این موضوع را کنار بگذارید تا فرزندتان از حالت تدافعی خرج شودو روابط میان شما به حالت عادی بازگردد.

هیچ گاه خواندن نمار بچه های دیگر را با او مقایسه نکنید، زیرا این کار نتیجه معکوس دارد و فرزندتان را هم از نماز و هم از آن بچه دیگر بیزار می کند.

نوجوانان به دلیل تغییرات هورمونی کمی دچار خستگی و سستی می شوند. بنابراین برای خوندن نماز صبح با او مشاجره نکنید بلکه او را با عناوین زیبا و نوازش و محبت از خواب بیدار کنید. شما باید در این راه صبور باشید و قبل و بعد از نماز خودتان او را برای خواندن نماز صدا بزنید.

هنگامی که نماز خواندن را به او آموزش می دهید مستحبات را کنار بگذارید تا فرزندتان خسته نو دلزده نشود.

او را با اهل بیت آشنا کنید زیرا عشق و علاقه به اهل بیت یکی از راه های جلب انسان به عبادت و نماز است.

اگر فرزندتان به دلیل دیر خوابیدن یا دلایل دیگر برای خواندن نماز صبح خواب بماند نباید او را سرزنش کنید بلکه بای به یاد دهید تا قضای نماز را به جای آورد.

همانطور که برای کسب نمرات بالا در مدرسه او را تشویق کرده و به او جایزه می دهید، نماز خواندن به موقع او را در مهمانی و در حضور دیگران ابراز کرده و به عنوان یک امتیاز از او تعریف کنیم.

بعد از امام نماز فرزندتان از او با شکلات و شیرینی پذیرایی کرده و او را در آغوش بگیرید.

در روایات داریم، دین را آسان بگیرید و آن را برای مردم سخت نگیرید، پیامبر(ص) فرمودند:اسلام دین روان و آسانی است؛ خیلی وقت ها ما چون تکالیف را بلد نیستیم، یک حالت وازدگی و طغیان برای متربیان ایجاد می کنیم.

نکته مهمی که والدین باید در نظر داشته باشند

پدر و مادرها نباید از نماز استفاده ابزاری کنند، هنگامی که جایگاه نماز به درستی تحلیل و تبیین نشده باشد ممکن است بعد از مدتی توسط فرزند کنار گذاشته شود. گاه از نوجوان پرسیده می شود که چرا نماز نمی خواند و او پاسخ می دهد که به فلان خواسته ای که از خدا داشتم و به آرزویم نرسیدم، به همین دلیل دیگر نماز نمی خوانم. اگر خانواده ها با تاکید بر این موضوع که اگر نماز بخوانی در امتحان قبول می شوی، به خواسته ات می رسی و مشکلاتت حل می شود از نماز استفاده ابزاری کنند آسیب بزرگی به جایگاه نماز در ذهن فرزند خود وارد می کنند چرا که چنین تصوری از نماز در حد گره گشایی از مشکلات ظلم بزرگی محسوب می شود./ نمناک

منبع: تابناک
اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار