هفته نامه چشم انداز اردبیل نوشت: « اردبیل، امن ترین استان کشور است»؛ این ترجیع بند توصیف بجا و شایسته اغلب مسئولان ملی و محلی درباره دارالارشاد است که بیدرنگ در نظر اول موجب فخرو مباهات ساکنان و دلبستگان به این منطقه است، اما این همه ماجرا نیست، کافیست این گزاره را با توابع آن منجمله واقعیات استان و زندگی فردی و اجتماعی این بخش از جغرافیای کشور مطابقت بدهیم و آن وقت علامت سئوال ها و تردیدهایی جدی مطرح می شود که در ذیل به آن می پردازیم.
ضرب المثل معروف "هندوانه زیر بغل گذاشتن” شاید پاسخی مختصر و مفید به همه کسانی باشد که قبل از راهی شدن به این استان و چارچوب بندی متن سخنانشان، سعی می کنند در ماموریتی با حرف درمانی و به قول معروف، قصه را سرهم بیاورند و برگردند و بروند!
عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور از آن دسته مسئولین محترم کشوری هستند که اخیراً و در جریان تودیع و معارفه استاندار اردبیل این جمله را دستمایه سخنان خود قرار دادند و بی هیچ توضیحی درباره دلایل عقب ماندگی، فقر و محرومیت استان از حداقل های زیرساخت صنعتی و تولیدی با چنین شاخصه مهم و اساسی، به مقصد پایتخت که اتفاقاً امور خدماتی کلانشهر را مهاجرین از روستاها و شهرهای استان اردبیل بر دوش می کشند، پرواز کرد.
بیراهه نیست که بگوییم، وقتی مردمی در گوشه ای از کشور متوجه این بشوند که عده ای از مسئولان از افتخارات و ویژگیهای تمدنی، فرهنگی، اقلیمی و ظرفیت های بالقوه طبیعی قطعه ای از این مملکت، ابزاری و شعاری استفاده می کنند و در عمل برای بالفعل کردن شاخص های ممتاز قدمی برنمی دارند، نه تنها به تعابیر دهان پرکن و حرف درمانی اعتنایی نخواهند داشت، بلکه همواره با نگاه تردیدآمیز با آنها برخورد خواهند داشت.
مردم استان اردبیل از مسئولان سئوال می کنند که مگر این نیست که دولتها در دنیا، بیشترین سرمایه گذاری را در مناطق امن کشور متمرکز کرده و سرمایه گذاران را به این قبیل مناطق هدایت می کنند! پس چه مشکل و یا عاملی مانع این شده که استان اردبیل با وجود چنین شاخصی و بهره مندی از بالاترین استانداردهای امنیت، از کمترین امتیازات ناشی از این شاخص بی بهره باشد!؟ معادله ای چند مجهولی که موجب شده تا این استان از نظر شاخص های منفی چون نرخ منفی جمعیت، مهاجرت، بیکاری، حاشیه نشینی، خشونت، طلاق و… در کشور رکوردار باشد.
با این اوصاف برشمرده، "امنیتی” که ما به ازای آرامش، آسایش، ارزش، کرامت، توسعه و رفاه برای مردم استان اردبیل به ارمغان نداشته باشد، آیا چیزی جز شعار و خوراک سخنرانی، خاصیتی برای این مردم دارد!؟
امروز اقدامات موثر برای توسعه استان اردبیل که مصداق بارز آن منجمله حفظ و مهار آبهای مرزی برای افزایش اراضی کشاورزی و اشتغال پایدار است مرهون توجه عنایات رهبری است؛ ضمن این که بی انصافی است کارنامه ادوار دولتها در انجام وظایف جاری از قبیل برق، گاز، آب و آسفالت جاده‌ها را نادیده انگاریم که صدالبته جای شکرش باقیست!؟
انتهای پیام/