ولنگاری فرهنگی، هشداری جدی

 می‌توان هدف تهاجم فرهنگی دشمن را پایین آوردن انگیزه و اعتماد به نفس مردم بخصوص جوانان –بعنوان نیروی فعال و مستعد جامعه- دانست، القای تفکر نمی‌توانی و نمی‌شود به جوان ایرانی و کشاندن آن به پرتگاه انحرافات اخلاقی، آغازی خواهد شد بر سیطره مجدد مادی‌گرایان غرب بر ما

چند وقتی است که تأکید رهبر انقلاب بر فضای فرهنگی کشور بخصوص فضای فرهنگی دانشگاه ها بیش از پیش شده است تا جایی که  از تعبیر «ولنگاری» در فعالیت های فرهنگی استفاده نمودند، لذا بر آن شدیم تا نگاهی کوتاه بر اهمیت فرهنگ در جوامع داشته باشیم. بی شک فرهنگ عاملی اساسی در پیشرفت یا عقب ماندگی جوامع گوناگون است. هر جامعه­ای برای نیل به اهدافش به دنبال القای فرهنگ خود بر جامعه هدف می­باشد که از آن با تعبیر «امپریالیسم فرهنگی» یاد می شود. این القای فرهنگی می تواند از طریق جنگ مسلحانه و با اعزام نیروی نظامی بوجود بیاید، یا از طریق جنگ نرم و بدون درگیری نظامی و مسلحانه ایجاد شود. در سال دهم میلادی غربی ها در جنگ نظامی در برابر مسلمانان شکست خوردند و مسلمانان، اندلس را فتح کردند و حکومتی سرشار از علم و فرهنگ را در این منطقه از اروپا بنا نهادند. بعنوان نمونه لاین پل، مستشرق انگلیسى درباره وضعیت زنان در زمان حاکمیت اسلام بر اندلس مى‏نویسد:

«با ورود اسلام به اندلس، زنان پا به دنیا و فرهنگ دیگرى نهادند و به درجات بلند علمى و اجتماعى دست یافتند، همان جایگاهى که امروزه در پى آنند». این درحالی بود که غرب آن روزها در نهایت عقب ماندگی علمی و فرهنگی قرار داشت. غربی ها که از گسترش روزافزون اسلام در مناطق خود سخت خشمگین بودند و قدرت نظامی خود را در حدی نمی دیدند که بتوانند از عهده مسلمانان برآیند دست به اقداماتی در قالب تهاجم فرهنگی زدند. از جمله ی آن اقدامات، ترویج فساد و بی بندباری در بین جوانان مسلمان بود و این فعالیت ها تا جایی ادامه پیدا کرد که عقاید مسلمانان آن مناطق سست شد و براحتی شکست خفت باری را از غربی ها پذیرفتند. از همان زمان جهان اسلام با سیری نزولی مواجه گردید، حکومت عظیم عثمانی – البته نه بعنوان حکومت مطلوب و ناب اسلامی-  از هم پاشید و کشورهای غربی، مناطق جدا شده را تحت استعمار خود قرار دادند و به دنبال آن کشورهایی در ظاهر اسلامی با خواست های خودشان نظیر عربستان سعودی را بنا نهادند، انگلیسی ها هم که فلسطین را تحت اشغال خود داشتند پس از خود، آن را دودستی تحویل صهیونیست ها دادند، تا نقطه سقوط و تحقیر اسلام در برابر غرب شکل بگیرد. این روند با اشغال سرزمین های مسلمانان و عقد قراردادهایی همچون کمپ دیوید و طرح فهد -که سازش عرب ها با اسرائیل بود- ادامه پیدا کرد. شکست های مسلمانان، که در واقع آغاز آن به شکست فرهنگی در اندلس بر می گردد، ادامه پیدا کرد تا با رهبری حضرت امام خمینی «ره» جمهوری اسلامی ایران به پیروزی رسید. بدین سان کشور ایران، با منابع عظیم طبیعی و موقعیت حساس جغرافیایی که منبع درآمد و خدمتگزار شایسته ای برای آمریکایی ها و انگلیسی ها بود و دچار خودباختگی فرهنگی و بنوعی ابتذال فرهنگی در دوره پهلوی شده بود، با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بعنوان سردمدار مبارزه با استکبار و فرهنگ منحرف آن، قد علم کرد. وقوع انقلاب اسلامی با به چالش کشیدن مکاتب و ایدئولوژی های مادی غرب، زنگ خطر بزرگی را برای آنها به صدا درآورد. اقدامات خصمانه غرب از کودتا، ترور، جنگ، تهدیدات نظامی تا تحریم های سنگین نتوانست ملت بزرگ ایران را از اهداف بزرگ خود دور سازد؛ همین امر باعث شد تا استکبار هجمه خود را از صحنه مبارزه سخت به سمت تهاجم نرم و فرهنگی تغییر دهد. آنها به دنبال اجرای نقشه ای در ایران همانند آنچه که در اندلس پیاده کردند، هستند و در این راه از تمام ابزارهایشان از ماهواره و شبکه های رسانه ای گرفته تا شبکه های اجتماعی و بازی های رایانه ای و  اپلیکیشن های تلفن همراه و ... استفاده می کنند و این زنگ خطری برای جوانان ایرانی بعنوان افسران جوان جنگ نرم است که با تمام توان در مقابل این تهاجمات بایستند و نگذارند شکست مسلمانان در اندلس، این بار برای ایران، تکرار شود. غربی ها به دنبال انحصارطلبی در دنیا هستند تا با استفاده از آن جوامع را به خود وابسته کنند.  رهبر معظم انقلاب می فرمایند : « من که میگویم تهاجم فرهنگی، عده‌ای خیال میکنند مراد من این است که مثلاً پسری موهایش را تا این‌جا بلند کند. خیال میکنند بنده با موی بلندِ تا این‌جا مخالفم. مسأله‌ی تهاجم فرهنگی این نیست. البته بی بند و باری و فساد هم یکی از شاخه‌های تهاجم فرهنگی است؛ اما تهاجم فرهنگىِ بزرگتر این است که اینها در طول سالهای متمادی به مغز ایرانی و باور ایرانی تزریق کردند که تو نمیتوانی؛ باید دنباله‌رو غرب و اروپا باشی. نمیگذارند خودمان را باور کنیم».

همانطور که از سخنان رهبر انقلاب بر می آید می توان هدف تهاجم فرهنگی دشمن را پایین آوردن انگیزه و اعتماد به نفس مردم بخصوص جوانان –بعنوان نیروی فعال و مستعد جامعه- دانست، القای تفکر نمی توانی و نمی شود به جوان ایرانی و کشاندن آن به پرتگاه انحرافات اخلاقی، آغازی خواهد شد بر سیطره مجدد مادی گرایان غرب بر ما.

حال با توجه به هدف بودن جوانان دانشجو در این تهاجمات گوشه ای از وظایف آنان در تقابل با تهاجم فرهنگی غرب را یادآور می شویم؛ یک فرد دانشجو باید با درک شرایط روز دنیا و طراحی های دشمن، در دانشگاه ها به عنوان مبدأ تحولات در صدد تقابل با نقشه های دشمنان برآید و این سخن از امام خمینی«ره» را که فرمودند: « اگر دانشگاه اصلاح شود مملکت اصلاح می شود» را متذکر شود و  با پشتکار نسبت به تحصیل علم اقدام کند و به دنبال تولید علم بومی برای شکست انحصارطلبی غربی ها در علوم مختلف برآید و بداند که این شدنی است و از فکرهای مأیوس کننده عده ای که همیشه برطبل نتوانستن و نشدن می کوبند دوری کند. برای جلوگیری از القای فرهنگ نابودکننده غرب بر خود و دیگر جوانان به دنبال راه حل باشد، رجوع به فرهنگ غنی اسلامی ایرانی و گفت و گو در قالب کرسی های آزاد اندیشی و اتاق های فکر می تواند در این زمینه کمک کننده باشد. همانطور که ذکر شد وقتی صحبت از تهاجم فرهنگی می شود یعنی تهاجمی که افکار را مورد حمله قرار می دهد تا اعتقادات و هویت را نابود کند، تلاش و کوشش برای رسیدن به پیشرفت را نابود کند، اندیشه تو نمی توانی را القا کند و در نهایت سیطره کامل پیدا کند و عده ای افراد تابع را گرد خود جمع کند، باید در مقابل این ها ایستاد و اصول و قواعد مقابله با استفاده از ابزارهای موجود را شناخت و آنها را برای تقابل با این تهاجمات بکار گرفت. یک جوان مومن انقلابی حتی نباید اجازه رسوخ فرهنگ بیگانه در نحوه پوشش و ظاهر خود را بدهد، غربی ها در این زمینه در این چند ساله از هیچ اقدامی فروگذاری نکرده اند، محیط دانشگاه ها بعنوان محیطی علمی و فرهنگی که در کشور ما باید بر طریق دین مبین اسلام باشد نباید محل جولان مدهای محرک غربی و برگزاری کنسرت و اردوهای مختلط و امثالهم باشد، می بایست با آگاه ساختن سایر جوانان هویت اسلامی ایرانی را بیش از پیش در وجود آنها زنده کرد.

در پایان یادآور می شویم تاریخِ مصرف مکاتب سکولار و ناقص غربی فرا رسیده است و خلأ معنویت و آرامش و آسایش روح بعنوان واقعیت وجودی انسان در این جوامع بیداد می کند و آنان را به ورطه نابودی و پوچ گرایی کشانده است. یقیناً با آگاهی و هوشیاری، تهاجم فرهنگی آنان در مقابل ایمان استوار و مجاهدت های جوانان ایرانی که الگویی چون حسین(ع)، راهنمایی چون ولی فقیه و امیدی چون مهدی موعود(عج) دارند، به جایی نخواهد رسید.